Z Kroniki Szkolnej:
„... Nauczanie we wsi Malice datuje się od 1906 r. kiedy to władze carskie postanowiły resztkę polskości zrusyfikować i otwierają pierwszą szkółkę w języku rosyjskim. (...) Szkoła mieściła się w budynku prywatnym u Szurmy. Uczęszczał do niej tylko mała garstka dzieci. W późniejszych czasach powstała szkoła rosyjska o dwóch nauczycielach. Szkoła mieściła się w budynku prywatnym Skóry i Walczuka. W 1913 r. powstała szkoła rolnicza, która istniała do czasów I wojny światowej. (...) Po odzyskaniu niepodległości, nauczyciele z zaboru austriackiego zaczynają organizować pierwsze, polskie szkoły. W 1918 r. szkoła taka powstała również w Malicach. Mieściła się ona najpierw w budynku dworskim, później w domu prywatnym Kozyry i Pańczuka oraz Stanisława Kalińskiego.(fot. 1) (...)
W 1933 r. z inicjatywy nauczyciela M. Bukowskiego powstaje Komitet Budowy Szkoły, którego przewodniczącym został Józef Łukasiuk. (...) Szkoła została zbudowana na gruntach gromadzkich, w środku wsi. Budowę zakończono w 1936 r. (fot.2) (...) Przed II wojną światową rozpoczęto również budowę budynku gospodarczego obok szkoły (fot. 3, 4)
Praca w szkole w latach powojennych nie była łatwa. Brak było sprzętu i pomocy naukowych, a dzieci opuszczały wiele dni nauki (fot. 5). Przy odrabianiu zadań domowych dziecko nie mogło liczyć na pomoc lub jakąkolwiek radę ze strony rodziców. (fot. 6). W niektóre dnie praca w szkole trwała przez cały dzień. Z rana uczyły się dzieci, zaś po południu dorośli. Organizowano kursy dokształcające, kursy dla analfabetów, a także zespoły artystyczne. (...)
W 1952 r w szkole przeprowadza się generalny remont, tworząc dodatkową klasę z części korytarza. Na miejscu dawnego budynku gospodarczego, wybudowano nowy, gdzie znalazła się jedna sala lekcyjna, komórka na opał i ubikacje. W szkole pracuje 3 nauczycieli. Liczba dzieci – 67.(...)
W latach 1954-63 w szkole pracuje czterech nauczycieli a liczba dzieci wzrasta do 122.(...) W 1958 r. w myśl hasła „1000 szkół na 1000-lecie Państwa Polskiego" mieszkańcy Malic postanawiają rozbudować szkołę. Do września 1959 r. poczyniono wstępne prace przy opracowaniu dokumentacji i zgromadzono materiały budowlane. 12.IX.1959 r. przystąpiono do kopania pod fundamenty. (fot.)(...) Wiosną 1960 r. rozpoczęto budowę. Trwała ona 4 lata. (...) (fot)
Rok szkolny 1964/65 rozpoczęto w rozbudowanym budynku szkolnym. Szkoła otrzymała dodatkowo trzy sale lekcyjne, Duży korytarz i salę gimnastyczną. Liczba dzieci w tym roku wynosiła 164, a grono nauczycielskie liczyło 6 osób. (...)
W roku szkolnym 1968/69 w szkole uczy się 222 dzieci w dziewięciu oddziałach. Pracuje dziewięciu nauczycieli. (...)
Rok szkolny 1976/77. Nauczycieli dziesięciu, liczba dzieci 170. Szkoła posiada również Punkt Filialny we Wronowicach z liczbą dzieci 14. (...)
W dniu 11 listopada 1993 r. została uroczyście odsłonięta i poświęcona tablica pamiątkowa nadająca Szkole Podstawowej w Malicach imię „ Armii Krajowej". (...)
W 1996 r. na jednym z zebrań rodzicielskich, rodzice powołali Społeczny Komitet Budowy Szkoły w Malicach. Zebrano pieniądze, opracowano projekt budowy, ale wprowadzana reforma oświaty zaprzepaściła włożone środki i entuzjazm pomysłodawców. Gotowe plany trzeba było odłożyć na półkę.
1 czerwca 1997 roku odbyła się uroczystość wręczenia i poświęcenia sztandaru Szkole Podstawowej im. 9 p. p. Armii Krajowej Ziemi Zamojskiej. W uroczystości uczestniczyli zaproszeni goście, mieszkańcy Malic i okolicznych miejscowości, poczty sztandarowe oraz młodzież szkolna.
Kierownicy i dyrektorzy Szkoły Podstawowej w Malicach:
1918- 1921 – S. Winnicka
1922- 1942 – Modest Bukowski
1943 – St. Ziółkowski
1946-1948 – Janina Swatowska
1948- 1953 – Franciszek Malicki
1953- 1959 – Kazimiera Malicka
1959- 1985 – Henryk Klikocki
1985- 1987 – Teresa Kucharz
1987- 1992 – Teresa Małek
1992- 1996 – Elżbieta Kurowska-Kaźmierczak
1996 - 2012 – Marzanna Kozyra
rok 2012- Szkoła Podstawowa w Malicach zostaje zlikwidowana.
01.09.2012 r - powołana zostaje Publiczna Szkoła Podstawowa prowadzona przez Stowarzyszenie "Przyjazna Szkoła w Malicach"
dyrektorem Publicznej Szkoły Podstawowej w Malicach zostaje
Marzanna Kozyra
Edukacja jest tym, co pozostaje wówczas, gdy to, co wyuczone, zostało zapomniane.
- Burrhus F. Skinner
Trochę wspomnień:
„Moja Babcia chodziła do Szkoły w Malicach w latach pięćdziesiątych. Szkoła była drewniana, miała 3 sale lekcyjne. W salach były piece węglowe, w których paliła woźna. Klas było siedem a każdej klasie ponad 30 uczniów, uczyło 4 nauczycieli. Ławki były drewniane, z oparciem, pisało się piórem maczanym w atramencie. Książek i zeszytów było dużo mniej, nie było żadnych ćwiczeń. Z pomocy naukowych były tylko mapy i globusy. Babcia miała tekturowy plecak i drewniany piórnik. W starszych klasach miała po 7-8 godzin dziennie. Uczyła się dobrze. Codziennie o godzinie 7.45 był apel, na którym uczniowie odczytywali wiadomości sportowe, gospodarcze i polityczne. W szkole była duża dyscyplina, nikt nie przeklinał, nie niszczył rzeczy, za każde przewinienie kierownik szkoły bił linijką po rękach, wzywał rodziców i wyznaczał różne inne kary np. klęczenie w kącie z rękoma w górze." (autor Agnieszka Ł.)
Czekamy na kolejne wspomnienia własne lub zasłyszane od starszych dotyczące naszej szkoły. Spisane prosimy o przynoszenie do Pani M. Żur lub przesyłanie na adres szkoły.
W starej fotografii:
Juz wkrótce ...